11 Aralık 2012 Salı

NİL ile yeni hayatım..

Her blogger gibi bende bebeği olunca bir süre elini eteğini çekenlerdenim bloğundan..
Anlatıcak çok şey var.. Ekim ayının 3 ünde sezeryan ile doğum yaptım. 40+5 te doğan bebeğimi normal doğurmayı bekliyordum. Ama olmadı, öncesinde çok ağlasamda ameliyattan sonra aslında o kadar da korkunç olmadığını ve bişeyleri çok zorlamamak gerektiğini anladım. Doğum epidural anestezi ike oldu, canım sevgilimde doğumda yanımdaydı. Kızımıza kavuştuk sabah 10.58 de..
Çok çabuk oldu herşey, ama buradan sezeryandan korkan annelere sunu söyleyebilirmki korkulcak hiç bişey yokkk.. Hastanede iki günümüzde oldukça keyifli geçti, ilk gece ağlama krizi ile damdan düşmüşe döndük eşimle.. Ama donrasında herşey düzeldi.
İlk ayımız uykusuz. Ve karmaşıktı bnm için.. Ağladım şaşırdım, kızımla birbirimizi tanıdık ilk ay.
O ağladı ben çözmeye çalıştım neyi var ne oluyor diye. Ama şimdi alıştık birbirimize 70 gündür birlikteyiz.:) çok mutluyum kızım seni tanıdığım için..
Artık daha düzenli uykuları var . Ağladığında neden bahsettiğini büyük ölçüde anlamaya başladım.
İyiki doğmuş benim minik kelebeğim.. Allah herkese bu duyguyu nasib etsin


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumları, fikirleri bekliyoruz..