3 Eylül 2012 Pazartesi

36. hafta hızla geçen günler..

çok hızlı geçti zaman. 36 haftayı nasıl geçirdik, ne zaman bitti günler bilmiyoruz. eşimle oturup yakında aramızda bir bebeğin olucağını ve bunun çok tuhaf bir duygu olduğunu konuştuk geçen akşam.. babamız çok heyecanlı, sevgi dolu maşallah..
36. hafta kontrolümüzde kızımız 2,500 kilo çıktı, biraz zayıf bir bebek ama doğumu kolay olur diyor doktorumuz... :) bu sefer yüzünü göremedik, minik ayaklarını görebildik sadece..detaylı bir nst nin ardından sancılarım 75 çıkınca doktorumuz daha çalışmamam gerektiğini söyledi. acı eşiğim yüksekmiş biraz sanırım.. henüz herhangi bir açılma yok, bebek aşağı inmemiş. artık 1 hafta 10 gün arasında randevularımız olucak.
bu hafta kilo almamışım ama ben tombul bi gebe olma yolundayım sanırım, son 3-4 haftada o kadar hızla genişliyorsunuz ki anlatamam. o bosbol giysiler bile daralmaya başlıyor. kendine aynada bakmak hiç iç açıcı değil gibi .. bir tek göbüşümü seviyorum. o küçük ayakarın kıpırtılarını..
birde kemik ağrılarım oluyor, ödemden kaynaklı sanırım. merakla ödemden kurtulacağım günü beklemekteyim :)
4 günüm kaldı izne ayrılmak için, işkolik gibi görünmesemde, içime sinmiyor erken ayrılmak işten.. çünkü biliyorumki hemen hamile moduna gireceğim evde oturmaya başlayınca.. ben 38. haftada doğucağını düşünüyorum bebişimizin. doktorumuz 40 ı bekler bence dedi. bakalım öğrenicez yakında.
geriye doğru şöyle bir bakıyorum da benim sessiz kızım annesini ve babasını hiç üzmeden büyüdü.
ciddiye alınıcak şikayetlerimiz hiç olmadı anne- kız. burdan diğer annelerede en büyük tavsiyem şudur ki; hamilelikte istisnai durumlar haricinde çoğu yaşanılan sıkıntı psikolojiktir.
ben bunu yaşayarak öğrendim. ilk hamile kaldığım dönemlerde bulantıyı hiç düşünmedim, hissettiğim anlarda farklı şeyler düşündüm, can dostum çubuk kreker ve leblebi ile geçiştirdim ouşan bulantıları. tüm bunlar için önce Allah a şükrediyorum. sonrada kızıma teşekkür ediyorum.. :)

yarın son eminönü randevumuzu gerçekleştireceğiz. son eksikler.... yalnız olduğum için herşeye kendim koşturmak zorunda kalıyorum ve baş yardımcım sevgili eşimde bana eşlik ediyor. küçük bir iste yaptım, almam gereken detaylar konusunda, çantamız hazır, mobilyalarımız tamam, bebek arabasının yanınada OK tikini koyabiliriz. :) küçük eksiklerde tamamlanırsa herşey güzel olucak inşallah diyebiliriz..

bir fotoğrafçı bulma işi kaldı, ama gerçekten araba almak kadar zor.. kimle anlaşıcağını bilemiyor insan.. çok fiyat teklifi aldım, çok farklı fiyatlar duyarsanız şaşırmayın diyebilirim..
birkaç gün içinde onuda netleştireceğimi umuyorum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yorumları, fikirleri bekliyoruz..